Bossuit.

Bossuit, deel van de Belgische gem. Avelgem, prov. West-Vlaanderen, 
tot 1977 (449 inw.) een zelfstandige gemeente.
Bossuit ligt in Zandlemig Vlaanderen, aan de Schelde, het Kanaal van Bossuit en de taalgrens. De neogotische St.-Amelbergakerk (1857–1858) vervangt een romaanse kerk (vermoedelijk 11de eeuw). Het kasteel, met park en vijvers, dateert uit de 18de eeuw.

We parkeren onze wagen in de Bouvriestraat, waar we de oprijlaan vinden van het kasteel. De eerste vermelding van de gebouwen van dit kasteelleen dateert van 1629. In de 18^de eeuw kwam het goed in handen van Maximiliaan Luytens, de latere burggraaf van Bossuit, die het kasteel liet herbouwen. Het park werd in de 18^de eeuw aangelegd. Daarin staan nog steeds de stallingen en de Oranjerie, een rood geverfd gebouw.
Het park is evenwel niet toegankelijk voor het publiek, zodat we onze wandeltocht aanvatten door de Bouvriestraat verder te volgen, daarbij het kasteel links van ons latend.
We komen uit op een T-splitsing. De Pleinstraat laten we rechts liggen, en we nemen links de Bouvriestraat, die ons weer aan de rand van het kasteelpark brengt. De eerste zijstraat rechts laten we voor wat ze is, en buigen links af langs het bos. We komen weldra op het grondgebied van de gemeente Spiere-Helkijn, een van de twee West-Vlaamse gemeenten met faciliteiten voor Franstalige. Vandaar ook de tweetalige straatnaamborden. We monden uit op een andere betonweg (de Rokershoek), die we even naar links volgen in de richting van een knap gerestaureerd hoevetje, verscholen in het groen. Zo ver gaan we echter niet, want we nemen dadelijk de Herdersweg schuin rechts terug, die ons na een bochtje weer op de betonweg ‘Vierabelen’ brengt, die we naar links volgen. We stappen nu in de richting van Sint-Denijs, maar na een bocht kiezen we voorbij het huis nummer 3 een veldweg rechts. Vrij spoedig kruist deze de oude spoorlijn, die we volgen naar links.

Opgelet: voor verkorte variante van 6km. hier naar rechts.

Weldra kruist de spoorberm de Helkijnstraat in Sint-Denijs, ter hoogte van het vroegere maar nu volledig verdwenen station. Nu even goed opletten: wanneer we de Helkijnstraat over zijn, zien we links naast de spoorbedding nog een ander smal paadje, dat geleidelijk aan van de spoorlijn afbuigt. We volgen dat paadje, dat ons door de weiden naar de Spinnestraat brengt. Deze volgen we naar rechts. Kan ook moeilijk anders, want links loopt ze dood op de velden. We komen aan een vierarmig kruispunt met een kapelletje ter ere van de H.Theresia. Hier nemen we links de Kaveiestraat (heeft niets met Gella te maken) en komen weldra voor een tweede keer op het grondgebied Spiere-Helkijn, waar de straat Gaverstraat heet. Eerst hebben we een dubbele bocht, daarna een lang recht stuk, en daarna nog eens een bocht naar rechts. Wat verderop kunnen we links naar Helkijn-dorp, maar we stappen rechtdoor in de richting van een indrukwekkende witte gesloten hoeve, die typerend is voor de hoevestijl in deze streek.
Voor de hoeve draaien we naar rechts mee, om vervolgens de eerste straat links, de Groenestraat te nemen. Niet voor lang echter want we nemen de eerste weg aan onze rechterzijde. Die heeft de indruk dood te zullen lopen, maar dat is maar schijn: ter hoogte van een boerderij links gaat die over in een karrenspoor. Dat karrenspoor wordt even vrij slecht van kwaliteit, om daarna uit te monden op een andere veldweg, die we links nemen, in de richting van het Kooigembos dat in de verte voor ons ligt.
Heel spoedig stoten we nu opnieuw op de oude spoorroute, die we naar rechts volgen over verscheidene kilometers. Op een gegeven moment stomen we weer door het stationnetje van Sint-Denijs, maar het gaat in direct rechtdoor, alsmaar de spoorroute volgend.
Diverse veld en verharde wegen negeren we, tot op het moment dat de verharde aanleg van het provinciebestuur eindigt op een tarmacje, en je rechtdoor de oude spoorberm nog we ziet, maar moeilijk nog kan bewandelen. We nemen dan maar dit straatje, dat Poeldries heet naar links. Na een haakse bocht naar rechts, komen we aan de oever van het kanaal Leie-Schelde. We volgen het jaagpad naar rechts, en passeren weldra de plaats waar de spoorweg met een brugje over het toen nog smallere kanaal liep. Daar is vrijwel niks meer van te merken.
We volgen het jaagpad tot we aan onze rechterzijde de Pleinstraat, een betonweg, kunnen nemen. Maar niet vooraleer even rechts de kanaaloever te zijn opgeklauterd voor een mooi uitzicht!
Via de Schoolstraat , dit is de eerste zijstraat links, stappen we in de richting van de kerk van Bossuit. Maar zover gaan we niet: net bij het binnenkomen van de bebouwde kom kruisen we de oude kasteeldreef, die we naar rechts nemen tot aan ons startpunt.

Spiere-Helkijn, gemeente in België, prov. West-Vlaanderen, arr. Kortrijk, 10,77 km2, met 1887 inw. Spiere-Helkijn, gelegen in Zandlemig Vlaanderen, aan de Schelde, de Spiere en het Spierekanaal, is een landelijke woonforensengemeente met taalfaciliteiten voor de Franstalige minderheid.
De gemeente ontstond in 1977 door samenvoeging van Helkijn en Spiere.

Sint-Denijs, deel van de Belgische gem. Zwevegem, prov. West-Vlaanderen, tot 1977 (2512 inw.) een zelfstandige gemeente, in Zandlemig Vlaanderen en het Kortrijkse. Sint-Dionysius-en-Genesiuskerk (oorspronkelijk romaans; later verbouwd en vergroot) met interessant interieur.