Lichtervelde
[aardrijkskunde], gemeente in België, prov. West-Vlaanderen, arr. Roeselare,
25,93 km2, met 8156 inw.
Lichtervelde, gelegen in het overgangsgebied van Zandig en Zandlemig Vlaanderen,
is een verstedelijkte plattelandsgemeente met landbouw en industrie
(aluminiumbuizen en -profielen, auto-onderdelen, bouwmaterialen). Van de
werkbevolking is 8,3% werkzaam in de landbouw, 37,7% in de industrie en 51,7% in
de dienstensector en 2,2% bedrijf onbekend. De St.-Jacob-de-Meerderekerk
(1878–1880), met romaanse doopvont (12de eeuw), is een oud
Margarethabedevaartsoord.
Als je van Lichtervelde centrum
komt en je volgt de drukke weg naar Koolskamp, is het voorbij het café-restaurant
"d’ Oude Scheure", rechts een asfaltweggetje genaamd de
Diksmuidseboterweg. Daar vindt u ook een veilige parkeerplaats voor de wagen.
Een groot bord vertelt u dat u hier op de wijk Koornbloem bent.
De drukte, beschaving en vooruitgang heb je achtergelaten op de verkeersader en
als bij toverslag sta je midden de akkers en de weiden. Direct rechts is er al
een sfeervol landelijk huisje, en even verder rechts een goed bewaarde hoeve in
losse bouworde, wat typisch is voor Binnen-Vlaanderen. Let op de geurige
mesthoop en de scharrelkippen.
Voorbij de hoeve kies je de weg naar links. Voor je duikt de rood/witte radar
toren van de NATO op. Op het kruispunt ben je op de wijk en
de hoeve "Slunske". Let op de twee linden bij de hoeve-ingang, hun
wortelopslag en het Mariakapelletje op de stam.
Je kiest het aardweggetje rechts naast de hoeve. Links van je is er een strook
houtwal met stinkende gouwe als ondergroei. Het
wordt nu bijna 1 kilometer wandelen op de "Hoge Hag", alias
Parochieweg, alias "t’Goed ter Meersweg". Tussen de wielsporen van
de karren en de tractoren is er een hoge en droge grasstrook. Links en rechts
zijn er weiden en akkers. Bij helder weer is er rechts van je een weergaloos
panorama met Lichtervelde, Torhout, en het Wijnendaalse plateau, bomenrijen en
heel in de verte de silhouetten van de drie Brugse torens. Bij de kruising stap
je even rechts en dan haaks naar links. Na zowat 100 meter sta je op een
kruispunt met rood veldkruis en oude hoeve. De hoeve rechts draagt op een houten
bord de naam "Kolonhof". Tot 1945 lag het Kolonhof op de bosrand en
was aldus een gemakkelijke prooi voor bosgespuis. Let op de twee linden bij de
ingang en op het klokje hoog op het dak. Het heeft zijn functie nog niet
verloren en roept nog altijd de boer van zijn 40ha akkers en weiden.
Het rode veldkruis, alweer tussen de linden, stond vroeger op de rand van
"Colpaerts" bossen, zoals ze op de Ferrariskaart
van 1775 zijn vermeld. Je laat de Kolonhoeve achter je en het kruis rechts, je
stapt pal zuid tot aan het volgende kruispunt Beverenstraat-Gentweg. Op het
kruispunt is het echt de moeite waard wat rond te neuzen.
Na dit geurig intermezzo sla je rechts af of pal west. Links van je is er een
brede houtwal, rechts zijn er weiden en akkers.
Tijdens de eerste wereldoorlog sloegen de Duitsers er hun gifgas op, en ruim 20
jaar later kapten ze de naaldbomen tot "Rommelasperges". Die
naaldhoutpalen moesten in de kuststrook het neerstrijken van geallieerde
vliegtuigen beletten. De mensen uit de buurt haalden intussen wat brandhout uit
het bos met als resultaat dat er in 1945 niet veel bos meer restte. Het midden
van de houtwal bevindt zich op ruim 48 meter boven de zeespiegel. Je staat hier
op de waterscheidingslijn tussen het Ijzerbekken in het zuiden en het
Ijzerbekken in het noorden.
Recht voor je zie je nu een buitenverblijfje, vroeger het café "de
Nachtegaal". Daarachter ligt de spoorlijn Gent-De Panne diep ingegraven.
Wandel bij het weekendhuisje naar rechts. Je volgt de weg verder tussen de
paaltjes.
Terug op de asfaltweg wandel je naar links. Op het einde van de Steenhovenstraat
opnieuw links en de spoorweg over. Onmiddellijk weer links de Heerweg in langs
de spoorweg. Je blijft de weg langs de spoorweg volgen. Voorbij de twee huisjes
wordt het een klein paadje naar rechts. Na zowat 150 meter sla je links af. Hier
wordt het even opletten. Zowat 250 meter verder is er een haakse bocht naar
links met wat boerderijen. Net voorbij de laatste boerderij rechts kies je het
aarde-grasweggetje rechts. Het weggetje kronkelt naar rechts en naar links,
voert je dalend voorbij weiden, beekjes en knotbomen. Je stapt rond de
varkenshouderij en laat die aan je linkerzijde. Er zit nu asfalt van de
Duvignestraat onder je voeten. Collierstraat niet inwandelen.
Volg links de pijl Lichtervelde, de Lichterveldestraat in. Na een paar honderd
meter kies je het wegje rechts, de Oude Lichterveldestraat in. Je volgt het
weggetje mee naar links en je staat voor de bewaakte spoorwegovergang. Over de
spoorweg, op de hoek Vliekaert-Ridderstraat is er links een merkwaardige kapel.
Op het kruispunt met kapel stap je rechtdoor. Even verder ben je terug op de
Gentweg. Je kiest rechts. Het volgende kruispunt, de Bossnep, herinnert nog aan
het verdwenen bos. Je slaat er linksaf en via het Hunske, bereik je probleemloos
je startplaats.
NAVO (afk. v.
: Noord-Atlantische Verdragsorganisatie; Eng.: North Atlantic Treaty Organization, afk.: NATO), militair bondgenootschap dat in 1949 werd opgericht ter uitvoering van het Noord-Atlantisch Verdrag, dat tot doel had de veiligheid van niet-communistische landen van Europa tegen eventuele agressie van de Sovjet-Unie te verzekeren door onderlinge samenwerking en vooral door het waarborgen van Amerikaanse hulp.1. Doelstellingen
Na de ineenstorting van het communisme, begin jaren negentig, werd de doelstelling van de NAVO geherformuleerd. Deze is sinds 1991 het verzekeren van de vrijheid en de veiligheid van de lidstaten met politieke en militaire middelen in overeenstemming met de uitgangspunten van het NAVO-handvest. Door middel van vier kerntaken zal de NAVO deze doelstellingen realiseren. Deze zijn
: de NAVO is een van de onmisbare pijlers voor een stabiel en veilig Europa; de NAVO is zowel forum voor transatlantische dialoog over alle kwesties die de vitale veiligheidsbelangen van de bondgenoten raken, als forum voor coördinatie van inspanningen op alle gebieden van gezamenlijk belang; de NAVO is noodzakelijk voor de afschrikking van en verdediging tegen agressie, gericht op elk NAVO-land; de NAVO is van belang voor het handhaven van de strategische balans in Europa.2. Samenwerking
Sedert 1991 bestaat de Noord-Atlantische Samenwerkings Raad, waarin de 16 leden van de NAVO (België, Canada, Denemarken, Duitsland, Frankrijk, Griekenland, Italië, Luxemburg, Nederland, Noorwegen, Portugal, Spanje, Turkije, het Verenigd Koninkrijk, de Verenigde Staten van Amerika en IJsland) samenwerken met een groot aantal Oost-Europese staten (voormalige leden van het Warchaupact en staten die tot 1991 deel uitmaakten van de Sovjet-Unie). In 1994 werd d.m.v. het Partnerschap voor Vrede de mogelijkheid geopend voor Midden- en Oost-Europese landen, om in afwachting van een eventueel lidmaatschap van de NAVO de politieke en militaire banden aan te halen. In 1995 trad Rusland als 21ste land toe tot het Partnerschap.
stinkende gouwe, de plantensoort Chelidonium majus uit de Papaverfamilie. Het is de enige soort van het geslacht Chelidonium (v. Gr. plantennaam chelidonion, v. chelidoon = zwaluw; de zwaluwen zouden met behulp van deze plant hun blinde jongen ziende maken). De stinkende gouwe is een plant van het noordelijk halfrond en komt ook in Nederland en België voor, vooral onder heggen en in kreupelhout e.d. Deze 30–90 cm hoge kruidachtige plant heeft geveerde tot veerspletige bladen en een oranjegeel melksap. Dit melksap zou een probaat middel tegen wratten zijn. De bloemkroon is geel, de bloemen staan in schermpjes (mei–herfst); de vruchten lijken sterk op hauwen, maar ze zijn éénhokkig.
Ferraris, Jozef de, graaf (Lunéville 20 april 1726 – Wenen 1 april 1814), artilleriegeneraal in dienst van Oostenrijk en cartograaf, liet op bevel van Karel van Lotharingen van 1767 tot 1769 door artilleristen uit Mechelen een topografische kaart van het Zoniënwoud opnemen en een andere van het domein van Mariemont. Hij leidde ook opname en uitvoering van de Kabinetskaart van de Oostenrijkse Nederlanden, 1
:11!520, 275 handschriftbladen in kleuren met twaalf delen commentaar in handschrift (1771–1778). Er zijn drie exemplaren: te Wenen (Kriegsarchiv), te Brussel (Kon. Bibl. van België) en te Delft (Topografische Dienst). Dit is de eerste topografische kaart van geheel België. Een reducering werd in kopergravure uitgevoerd: chorografische kaart van de Oostenrijkse Nederlanden, 1:86!400, in 25 bladen.