Sint-Denijs, deel van de Belgische gem. Zwevegem, prov. West-Vlaanderen, tot 1977 (2512 inw.) een zelfstandige gemeente, in Zandlemig Vlaanderen en het Kortrijkse. Sint-Dionysius-en-Genesiuskerk (oorspronkelijk romaans; later verbouwd en vergroot) met interessant interieur.

We starten deze wandeling op de Dries in Sint-Denijs, meerbepaald aan het kapelletje op het kruispunt van de Kooigemse- en de Ter Klarenstraat, net voor het binnenrijden van de bebouwde kom van Sint-Denijs.

We wandelen de Ter Klarestraat in. We dalen af tot aan een boerderij, waarna we weer langzaam klimmen. Na ongeveer een kilometer kruisen we de Marquettestraat, en ook hier is het nog eventjes rechtdoor. Niet voor lang meer echter, want aan een hoevehuis met witte muur en blauwe ramen, slaan we recht over paal nr. 429 links af, in de richting van een boerderij. Net voor we aan het erf van de boerderij zijn, gaan we een paar passen naar links, om dan naast het erf een onooglijk graspaadje naar rechts te nemen. Je ziet het bijna niet liggen! De boerderij ligt nu rechts van ons! Dat graspaadje steekt de Beerbosbeek en daarna nog een veld over en komt ter hoogte van een mooie vierkanthoeve opnieuw op een asfaltweg uit. Door een prachtige dubbele bomenrij stappen we rechts omhoog.
Ondertussen zijn we al flink de heuvelrug aan het beklimmen die de waterscheidingslijn vormt tussen het Leiebekken (voor ons) en het Scheldebekken (achter ons). Wat verderop laten we een zijstraat links liggen en stappen we rechtdoor, al buigt de schilderachtige weg snel af naar rechts. Tijdens onze klim hebben we een mooi uitzicht op de Ter Klarenmolen. Links zien we ook een paar residentiële optrekjes.
Die Ter Klaremolen is gebouwd op het hoogste punt uit de streek, 76 meter boven de zeespiegel. De onderbouw dateert wellicht uit 1695 en maakte deel uit van het Ter Claerefort, een strategisch bolwerk. Op de restanten van dat fort bouwde men later een molen: eerst een houten, daarna een stenen. Tijdens het Schelde-offensief op het einde van de eerste wereldoorlog werd de molen door de terugtrekkende Duitse troepen volledig gedynamiseerd. In 1924 werd de molen opnieuw opgetrokken en twintig jaar later werd hij als monument beschermd. In 1950 brandde hij echter volledig uit. Een jaar later was de molen echter al hersteld en draaide hij alweer op volle toeren. Nu nog steeds is hij maalvaardig.
We laten een rechts teruglopende afslag voor wat hij is, en klimmen verder tot op de Beerbosstraat. Die nemen we even naar rechts, maar niet voor lang, want de eerste links, de Kantienstraat, nemen we opnieuw om de heuvelkam af te dalen. We krijgen een mooi uitzicht op de Leievallei, met in de verte Kortrijk en Zwevegem.
Ter hoogte van een boerderij draait het asfalt naar links, maar wij nemen rechts een veldweg langs de boerderij. Wat verderop laten we de veldweg die rechts naar de Ter Klaremolen leidt ongemoeid en stappen we rechtdoor, tot we weer asfalt onder de voeten krijgen. De Koutermanstraat laten we links liggen, en we volgen rechtdoor de Drielindenstraat. De Heynholwegel laten we rechts liggen. We dalen verder af tot we uitmonden op een iets grotere weg, ter hoogte van een weide met bambi’s. We laten de Vinkestraat rechts liggen en stappen rechtdoor. Er zijn hier ook een paar drankgelegenheden. Wat verderop, aan een wit kapelletje, nemen we rechts de weg die naar een boerderij loopt en voorbij de boerderij overgaat in een karrenspoor. Onder de hoogspanningslijn door, klimmen we opnieuw de heuvelkam op, tot we bovenaan opnieuw op een asfaltweg uitmonden. We stappen hier gewoon rechtdoor, opnieuw naar beneden, in de richting van het Mortagnebos. De uitnodiging naar links van de Leie-Schelderoute slaan we dus af!
Via een paar haakse bochten en daarna nog wat lichtere bochtjes, voert de Marberstraat ons naar beneden. We krijgen een mooi uitzicht op de Scheldevallei, met aan de overzijde van de Schelde de Kluisberg. Na een scherpe bocht naar rechts bereiken we het Mortagnebos. Ter hoogte van het kleine parkingetje dringen we het binnen. Aan het infopaneel slaan we rechts af, om dadelijk daarna de eerste dreef links te nemen. Ter hoogte van een bank stappen we rechtdoor. We komen nu in een ander bosgedeelte, dat beplant is met berk en eik. Aan de rand van het bos maakt de dreef een bocht naar rechts, en bij een tweede bocht naar rechts iets verderop, kunnen we links een kort verbindingsdreefje nemen dat ons op een veldweg brengt die het bos doorsnijdt. We nemen die naar rechts en verlaten zo het bos.
Wat verderop, ter hoogte van een woning, draait de weg naar rechts en gaat hij over in een fijn kiezelpad. Dat mondt dan weer uit op een asfaltweg, die we naar rechts volgen. Via een paar bochten mondt deze uit op een grotere weg, die we even naar links nemen. Maar niet voor lang: even voorbij een kapelletje kunnen we rechts een smal paadje nemen dat ons opnieuw naar de Ter Klarestraat leidt.

Eens deze straat bereikt, hoeven we alleen nog maar even naar links te klimmen om opnieuw ons startpunt te bereiken.