Stene, deel van de Belgische gemeente en stad Oostende, prov. West-Vlaanderen, tot 1971 (10!398 inw.) een zelfstandige gemeente, in de Zeepolders. St.-Annakerk met toren uit 1675.

Start deze wandeling te Stene dorp, bij het Sint-Annakerkje met het scheve torentje. Met je rug naar het kerkportaal wandel je rechts de Stenedorpstraat in. Net voorbij huisnummer 2, en het standbeeldje van "Jantje van Stene", slaat u rechts het asfaltweggetje in. Even verder passeer je de witte molen van Stene en wandel je langs de zijkant van het kerkhof, waarbij u ook een mooi beeld krijgt van het kerkje.
Op het einde van het voetgangerswegje volgt u de betonweg naar links in de richting van de bunker. Zowat 20m. verder, aan de T-splitsing, neemt u rechts de Steensedijk.
Bijna onmiddellijk kom je op een grindweg terecht. Rechts zie je de resten van tal van bunkers uit de tweede wereldoorlog. Aan de andere kant bieden de talrijke volkstuintjes een gevarieerd spektakel.
Waar de volkstuintjes, gerealiseerd door de vzw Akkerwinde, ophouden, verdwijnt het grind en wandel je verder op een aardeweg. Niet voor lang, maar als het de vorige dagen hard heeft geregend kan het hier drassig zijn. Op het einde van de aardeweg volg je het asfaltweggetje naar rechts. Nog geen 50m. verder wandel je links een ander asfaltweggetje op. De witte paaltjes in de akkers duiden de loop van de ondergrondse waterleiding aan.
Waar de weg bijna 90° naar rechts draait, passeer je een oude meidoorn. De woning recht voor u is een oud spoorweghuis. Draai met de asfaltweg mee naar links.
De cilindervormige paal links, bekroond met een bol, is het geodetisch monument. Dit geodetisch signaal of Station Geodésique 1853 staat op het raakpunt van de vroegere gemeenten Snaaskerke, Zandvoorde en Oudenburg. Geodesie, nodig voor het tekenen van topografische kaarten, betekent namelijk: verdeling van de landen. Daarbij is een geodetische lijn de kortste verbinding tussen twee punten op het aardoppervlak.
Volg verder de Polderdijk die net voorbij de mooie witte polderhoeve door een gracht wordt geflankeerd. Wanneer de Polderdijk de gracht kruist, zie je rechts een typische oude bomkrater die vol water is gelopen. Even voorbij het erf, door de Polderdijk zowat in midden gesneden, bemerk je rechts een bijna rechthoekige waterplas. Dit overblijfsel van een anti-tankkanaal is een van de stille getuigen van een bloedige oorlog. Wat verder kan u nog een gedeelte van dit anti-tankkanaal bespeuren: een verdedigingsgordel die tijdens de tweede wereldoorlog door de Duitsers werd aangelegd.
Bijna aan het einde van de Polderdijk zie je links de vakantiehoeve "’t Zoute". Kun je hier nog wel de typische hoevesfeer opsnuiven? De woning is immers een villa en de stallingen (of schuren) lijken net betonnen blokkendozen.
Op het einde van de Polderdijk volg je naar rechts de Gistelsesteenweg.

Pas hier echter bijzonder goed op, want er ligt geen voetpad en de steenweg wordt druk bereden. Loop dus liefst links van de weg.

Nadat je deze drukke weg zo’n 750m. hebt gevolgd, wandel je onder een vroeger spoorwegviaduct door. Onmiddellijk daar voorbij sla je rechts de Snaaskerkestraat in. Je kan dan direct het talud opklimmen om verder de oude spoorwegberm te volgen ofwel nog een 300m. de betonweg volgen, tot je via een langzaam hellend vlak eveneens op de vroegere spoorwegberm belandt.
De twee grote kreken wat verder rechts zijn de Zoutekreek en de Sluiskreek, ideale woon- en schuiloorden voor talrijke watervogels. Kinderen kun je hier op deze oude spoorwegbedding rustig alleen laten lopen. Dit is immers verboden terrein voor auto’s en alle ander gemotoriseerd verkeer. Aan de kruising met de Schorredijk volg je verder rechtdoor de spoorwegbedding.
Net voor het kanaal Nieuwpoort-Plassendale verlaat je de spoorwegbedding en volg je de Steenovenstraat naar links. Dit is het gehucht "Verloren Kost", met lieftallige huisjes. Als je het gehucht verlaat, wandel je naar links de Schorredijk op. Deze dijk kruist na zowat 600m. opnieuw de oudespoorwegbedding. Blijf nu echter rechtdoor de Schorredijk volgen. Wat verderop passeer je rechts een heel mooi, wit hoevetje met daarachter – en dat is zeldzaam in de polders – een oude hoogstam boomgaard.
Zowat 300m. voorbij het volgend huis kom je aan een viersprong. Daar volg je de betonweg naar rechts. Het gaat nu rechttoe, rechtaan naar de dorpskom van Stene. Halverwege kruis je nog wel de Klemskerkestraat. Daar voorbij bemerk je rechts heel wat bunkers.
Zowat 100m. voorbij het agglomeratiebord van Stene kom je aan een T-splitsing. Volg er de Schorredijk naar links. Aan de volgende splitsing wandel je rechts de Stenedorpstraat in.
Zo ben je ook terug bij het startpunt van je wandeling.

Langs de Polderdijk liggen de "Nieuwe Polders". De kreken ten zuiden van Oostende ontstonden vanaf het einde van de 16^de eeuw door een kunstmatige overstroming van de zee. Delen van de kustvlakte werden met dijken omgeven en men liet deze polders bij vloed vol zeewater lopen. Bij eb stroomde het water terug naar zee en dankzij de getijdenwerking werd van 1700 tot 1864 verzanding van de havengeul vermeden. Het water zette wel laagjes klei af, zodat steeds nieuwe spoelpolders moesten worden aangelegd. In de 18^de eeuw werden de spoelpolders door nieuwe dijken geschermd en weer voor de landbouw gebruikt. Het systeem van de spoelpolders werd in de 19^de eeuw afgeschaft na de aanleg van een groot spoeldok bij de haven: de huidige spuikom.