Tielt [aardrijkskunde] 1, gemeente en stad in België, prov. West-Vlaanderen, hoofdplaats van het gelijknamige arrondissement, 68,50 km2, met 19!435 inw.
Tielt ligt op de grens tussen Zandig Vlaanderen en Zandlemig Vlaanderen, aan de Poekebeek. De kerngemeente Tielt is een kleinstedelijk verzorgingscentrum met uitgeverij en op twee industrieterreinen industrie (kunststoffen, textiel, metaalverwerkende nijverheid, meubelen). De overige deelgemeenten hebben vooral landbouw- en woonfunctie. Van de werkbevolking is 7,8% actief in de landbouw, 37,8% in de industrie, 50,2% in de dienstensector en 4,3% bedrijf onbekend.

Als je met de trein bent gekomen, start je met je rug tegen het Tielst station. Je kiest voor rechts en gelijk weer voor rechts, de sporen over. In de eerste wegenvork zwenk je naar links, richting Wakken. Na minder dan een halve kilometer zie je links van de weg de kleurrijke Freinetschool Het Reuzenhuis met als zijbuur het Koninklijk Atheneum. Net voorbij de twee scholen is er naast de woning met huisnummer 2 een weggetje, de Mankemerriewegel, dat gelijk het onze wordt. Terloops wie met de wagen is gekomen, kan die tegenover de dubbelschool makkelijk kwijt.
Je klimt en zwenkt tussen welige akkers en vette weiden op vruchtbare zandleembodem. Hoog aan de einder wiekt op zijn berg – eigenlijk maar een getuigenheuvel – de Poelbergmolen je toe van tussen het geboomte. Steeds meer kerktorens verschijnen aan de kim. De toren van de neobarokke St.-Bavokerk van Kanegem trekt de aandacht. Dit bouwwerk wordt de kathedraal van te lande genoemd en was ooit de parochiekerk van kardinaal Danneels. Om je heen ontrolt zich een landschap dat met U wenst te worden aangesprolen. Toch twee minpunten: ook hier slaat de erosie ongenadig toe en er prijken enkele stallen en loodsen die nooit een bouwtoelating hadden mogen krijgen.
Aan de T kies je voor rechts, de Mankemerriestraat. Die voert je voorbij de nieuwste versie van het Prinselijk Leenhof van Gruuthuse. U botst nu op de Wakkensesteenweg. Je stapt gelijk naar links, tegen het verkeer in en dus op de grazige wegberm tussen de rode beuken en het fietspad. Links is er eerst een fraaie hoeve en vervolgens een schitterend landschap. Rechts aan de overzijde van de weg, zorgt jonge industrie voor werkgelegenheid en luchtverontreiniging.
Na een halve kilometer Wakkensesteenweg sla je links de Bergstraat in. Het is weer allemaal mooi om je heen: rijen scheve waaipopulieren of achtkanters, een bosje tamme kastanjes, uitzicht op de windmolen van Marialoop en, althans voor deze streek, een opvallend reliëf.
Bij de kruislieveheer sla je links de deinende Sneppenwegel in. Let op de merkwaardige aardappelkelder, half boven, half onder de grond, rechts van het weggetje tegenover de woning met huisnummer 9. Op de T zwenk je naar links om een steenworp verder rechts de Woestijnbosstraat te kiezen. Al dat bochtenwerk verhindert je niet de Mariagrot met halve kruisweg, geurende buxussen en brandende kaarsen, het neogotische klooster en het verlaten schooltje De Hoop te bewonderen.
Even verder ben je aan de voet van de Poelbergmolen, een als monument beschermde staakmolen uit 1726 die in 1993 opnieuw maalvaardig is gemaakt. Geniet hier van het schitterende panorama over de Mandelvallei tot aan de Vlaamse heuvels. Ook de hoeve bij de molen is mooi. Let op de aardappelkelder, blijkbaar een streekspecialiteit.
Net voor de T, is er zowaar een strookje holle weg. Je kiest er voor links. Rechts kom je voorbij de sfeelvolle Appoloniakapel, bij de populierendreef die naar een klokhoeve leidt. Apollonia, ook Sinte-Pleun of Sinte-Loni genoemd, was ooit goed voor het verdrijven van kiespijn. Op het eerste kruispunt sla je links de Mankemerriestraat in. Links zie je enkele knotpopulieren, in de sloot tiert witte waterkers. Let ook op de twee linden en het Mariakapelletje links.

Even verder ben je opnieuw bij de vertrouwde Mankemerriewegel die je naar de auto en terug naar af voert.

Bron: Kreo, maandblad van Vakantiegenoegens